کیان، امپراطور زمستان

سلام. امروز 18 مهرماه و هفته کودک هست. کیان جون به مناسبت این روز به یه مهمونی دعوت شد. مهشید جان که دختر عموی مامانه، پیش دبستانیه. مربیشون به مناسبت این روز نمایشگاهی از آثار نقاشی و سفال بچه ها با میزبانی عمو کوشی و هوشی و موشی برپا کرد. ما هم همراه با مادرجون، خاله جون و عمو مجتبی رفتیم اونجا. بعدا پوریا و پریا هم با مامانشون اومدن. برنامشون جالب بود ولی نمیدونم چرا از جمعیت تو سالن میترسیدی. البته بگم صدای بلندگوشون خیلی زیاد بود. بیشتر مادرجونو عمو مجتبی تو رو میبردن تو حیاط و با بادکنک بازی میکردی. چند تا عکس بیشتر ندارم که تو ادامه مطلبه... کارت دعوت ما... بردمت تا خاله با عموها ازت عکس بگیره از این سه تا عمو...

سلام به همه بچه ها. سلام به کیان مهربونم. کوچولوهای ناز ما، فرشته های زمینی کاشکی بزرگ نمیشدین و کودکی رو بارها و بارها تجربه کنید. کاشکی همه بچه های دنیا شاد بمونن... کودکان مانند ستاره های آسمان هستند.امیدواریم همیشه روی زمین بمانند مردم موفق امروز ، کودکان جسور دیروز بوده اند.   "دیسرائیلی" شادی ؛ تاجی که من در کودکی همواره بر سر داشتم ...   چقدر دلم برات تنگ شده ...... کودکی من .... من بزرگ شده ام آن قدر که دلم سادگی کو دکی هایم را می خواهد ... کاش به زمانی برگردم که تنها غم زندگی ام  شکس...

سلام کیان جونم. امروز با کلی عکس اومدم. عکس های بامزه و دوست  داشتنی. عکس هایی که هر کدومش برامون یادآور خاطره ایست. عزیزم این روزها که دارن به سرعت برق و باد میگذرن روزهای شیرینی برای منو باباجونه. دل هردوتامون واسه تک تک این روزها تنگ میشه. واسه ذوق کردن هات، کلمات دستو پا شکسته ای که فقط ما دوتا مفهومشو میفهمیم، لوس کردن هات و کلی هنرهای کودکانه ات. مهربونم تو این ماه به پیشنهاد مادرجون برای اولین بار بردیمت شهر بازی و با هم سوار سفینه شدیم. اول فکر کردم شاید بترسی و اون بالا گریه کنی ولی خدا رو شکر فقط گاهی میترسیدی ولی من از اول تا آخرش باهات حرف میزدم تا به ترس فکر نکنی و آروم بودی. عزیزم الان 16 تا دندون فسقلی داری، چهار تا دیگه...